Een unieke en gezellige buurt

De Diamantbuurt, een wijk in Amsterdam Zuid, wordt zo omschreven door een aantal trotse bewoners. Het is een buurt met karakter en een bijzondere geschiedenis. Deze buurt bestaat uit straten met edelsteennamen: Diamantstraat, Robijnstraat, Saffierstraat, Smaragdstraat, Topaasstraat, en Granaatstraat. De Diamantbuurt is rijk aan bijzondere gebouwen en monumenten. De buurt werd gebouwd in de jaren '30 in de stijl van de Amsterdamse School. Veel huizenblokken (arbeiderswoningen) van de Diamantbuurt zijn ontworpen door architect Van Epen, een tijdgenoot van architect Berlage. De stijl van Van Epen is herkenbaar aan het verticalisme en de geelgroene raamkozijnen. Dat wil zeggen dat de nadruk ligt op de rechte, verticale lijnen van de gevel van beneden naar boven. Door een grondige renovatie in de jaren '80 verkeren de huizenblokken in goede bouwkundige staat. Middenin de buurt, aan het Smaragdplein,  staat een voormalig badhuis uit de tijd dat de huizen geen douches hadden. Het bouwen en beheren van badhuizen was een taak die de gemeente vanaf 1910 op zich nam, want de meeste huizen hadden in die tijd nog geen eigen badvoorziening. Halverwege de jaren 70 hadden de badhuizen nog een sociale functie voor met name bejaarden. Na heftige discussies in de gemeenteraad werden de badhuizen in de loop van de jaren 80 gesloten.  Nu word het gebruikt door een woningbouwvereniging. Aan het uiteinde van de Diamantstraat staat het monumentale gebouw van Diamantslijperij Asscher, waar ooit de grootste diamant ter wereld werd geslepen. Veel diamantslijpers woonden vroeger in de Diamantbuurt. 

Het blok met lage huisjes in de Diamantstraat, Robijnstraat en Lutmastraat is in 1891 gebouwd in opdracht van Gerard Adrianus Heineken, eigenaar van de bierbrouwerij en destijds ook directeur van de Woningmaatschappij. Het ontwerp is van architect A.L. Gendt die vooral bekend is door het Concertgebouw in Amsterdam. De Engelse cottage vormde de inspiratie voor het ontwerp van de lage huisjes. Heineken kon de grond waarop de woningen staan destijds goedkoop krijgen omdat het nog deel was van de gemeente Nieuwer-Amstel. In de hoogtijdagen van de diamantslijperij woonden er veel werknemers van de fabriek.

Ook ontstonden er buurtwinkels. Zoals de enige overgebleven winkel in de Diamanstraat 102. In de loop der jaren hebben hier verschillende winkels gezeten. Het begon met een kapperszaak in 1932. Op een prachtige, originele foto bij dit verhaal geplaatst, is te zien hoe dat er toen uitzag. De klanten waren voornamelijk buurtbewoners. Na deze kapperszaak hebben er nog twee kappersfamilies gezeten. Toen kwam er een bloemenwinkel, daarna een telecomwinkel en daarna nog een winkel gespecialiseerd in massageolie. Tot slot kwam er een buurtwinkeltje met oud Hollandse lekkernijen. Dit nostalgische buurtwinkeltje er nu nog steeds.