Signe Brouwer
In 1913 richtte haar grootvader zijn eerste zaak in Amsterdam op: Au Bonheur des Dames (genoemd naar de gelijknamige roman van Emile Zola (1883) over de ontwikkeling van het warenhuis zoals Galeries Lafayette in Parijs). Later volgden er nog twee, waarvan de laatste vlak voor de oorlog werd geopend in 1938. Hij was in die jaren ook voorzitter van de Kamer van Koophandel.
Toen de oorlog uitbrak en er massaal Joodse mensen waren weggevoerd naar kampen, bleef eén van zijn drie dochters als enige achter in Amsterdam en wachtte in de winkel in de Beethovenstraat af, wanneer men weer terug zou keren. Want hier, boven de winkel in de opkamer was een keukentje ingebouwd, zodat ze hier ook kon koken. Uiteindelijk keerde niemand terug en besloot ze de winkel alleen voort te zetten.
Ze kocht toen, om weer te beginnen twee soorten speldjes: 1 met een Nederlands vlaggetje erop en 1 met de Canadese vlag erop gedecoreerd. En bouwde zo de winkel weer op.
Als 16-jarig meisje ging ook haar dochter -de huidige eigenaresse - in de winkel werken. Dit was in de jaren zeventig.
En ook zij reist nog steeds met grote regelmaat naar steden als Parijs en Düsseldorf, New-York, waar de beurzen zijn voor de inkoop van nieuwe sieraden.
Mensen suggereren wel eens dat ze maar een luxe beroep heeft met al die reisjes, ‘maar het is gewoon hard werken, en meestal zie je niets van Parijs en stap je gewoon weer in de Thalys terug naar Amsterdam’.
Vroeger riep ze eens naar haar moeder: “Wanneer ik de zaak overneem, ga ik de hele boel opknappen en lekker wit schilderen!”
Maar hier stemde haar moeder absoluut niet mee in en ze moest haar moeder beloven dat ze de winkel helemaal in de originele staat zou laten. En hier is ze nu heel blij om.
Zo zijn de vitrinekasten in de winkel nog exact zoals haar grootvader ze destijds zelf heeft ontworpen en laten maken, met mahoniehout en glazen vitrines. De winkel straalt nog de heel bijzondere en authentieke sfeer uit van de jaren voor de oorlog. Veel klanten waarderen deze ambiance nog enorm.
De enige aanpassing die ze in de winkel gedaan heeft is de verlichting.
Ook de etalages aan de straatkant van de winkel worden nog steeds op de oude manier geëtaleerd, wat je bijna nergens meer ziet. Dit ‘oud etaleren’ bestaat uit een zorgvuldige uitstalling (op kleur) van de voorwerpen in de etalage.
Over de Beethovenstraat in deze tijden is een boek verschenen, waaraan moeder en dochter hun medewerking verleend hebben. In dit inmiddels bekende boek van Frank van Kolfschooten “De Koningin van Plan Zuid; geschiedenissen uit de Beethovenstraat”, worden uitgebreid de roerige oorlogsjaren en de periode erna beschreven en de rol die deze straat en de winkels gespeeld hebben.
Over drie jaar: op 3 september 2013 bestaat Au Bonheur des Dames 100 jaar.
‘En dan is het mooi geweest na veertig jaar’. Ze heeft geen opvolging. En ‘je moet stoppen op het goede moment.’
Maar tot die tijd blijft de winkel gewoon draaien. Hoewel er een aantal jaren geleden een artikel in het tijdschrift ” Nouveau “ heeft gestaan waarin een einde ook al aangekondigd werd, waardoor ze regelmatig vragen kreeg of de winkel nog open is. En dat is ’t ie! Een juweel van een zaak! Met onder anderen bekende Nederlanders als klanten.