Piet Römer op bezoek!

Eén van de vele artiesten en bekende Nederlanders die trouw (als vaste klant) onze bakkerij aan het Gelderlandplein bezochten was Piet Römer. Ook Piet had er een hekel aan om op zondag een paar uur op zijn beurt te wachten. Hij had geen zin om in de rij te gaan staan voor een paar moorkoppen of een heel wit gesneden.

Tijdens één van die zondagen, dat er weer een rij stond van hier tot gunter, toch wel zo’n 200 à 300 man, werd er heel panaches op de deur geklopt. Heel angstig kijkend kwam Piet de bakkerij binnen en sprak heel bedeesd de volgende woorden: ‘Mag ik ook gebruik maken van deze JOODSE ingang?’. Ik kwam niet meer bij van het lachten, want dat was één van de eerste keren dat Piet bij mij in de bakkerij stond. Het was de gewoonte van vrienden, doktoren en goede bekenden, om via de bakkerijdeur naar het keukentje achter de bakkerij te gaan en daar te wachten totdat iemand van de winkel hem of haar vlug zou helpen. Dat vlug ging trouwens niet altijd zoals iedereen wilde. 99 van de 100 keer, was men veel vlugger geholpen, als men gewoon in de rij in de winkel had staan wachten. Behalve dan de dokter die zondagsdienst had, die werd meteen geholpen.

Piet Römer is ons tot op de laatste dag trouw gebleven. Op de laatste dag, de sluitingsdag van ons winkeltje hebben hij en Frits Barend, ook al een vaste klant, achter de toonbank gestaan. Waar Frits Barend de laatste bolussen heeft verkocht, verkocht Piet onze laatste flessen wijn.

Dit verhaal is overgenomen uit: Herinneringen van Dave Verdooner, de Boletjesbakker.