Marella Karpe
"Toen mijn vader zich in 1960 vestigde aan de Koninginneweg 273, verliep de vleesverkoop bijna volledig via de slagers en er waren wel 11.000 slagers gevestigd in Nederland. Nu verloopt nog maar 15% van de vleesverkoop via de ongeveer 1500 slagerijen die er nog zijn. Mijn vader zocht nog zelf een koe uit om te slachten en alle onderdelen konden verkocht worden. Ik laat vlees uit Frankrijk en Spanje komen, het dier is al geslacht en je vindt bijna geen kopers meer voor bijvoorbeeld orgaanvlees".
De klantenkring is in bijna 50 jaar eveneens duidelijk veranderd, vroeger kwamen de klanten dagelijks voor vlees, men had immers geen koelkast en de vrouwen hadden tijd om boodschappen te doen want het merendeel werkte niet. De gezinnen waren groter en dikwijls kwamen er kinderen mee als moeder naar de winkel ging. Overigens kwamen in die tijd ook nog veel dienstmeisjes de boodschappen doen en vrijwel iedereen kwam uit de buurt. Dat de familie van der Laan van katholieke huize was speelde toen een belangrijke rol, het was vanzelfsprekend dat bijvoorbeeld het patershotel in de Waldeck Piermontlaan klant was en veel katholieke klanten piekerden er niet over om naar een protestante winkelier te gaan. Boodschappen thuis bezorgen hoorde er indertijd bij, de slagersknecht op de fiets was een bekend straatbeeld. "Nu zou ik niemand thuis treffen al zou ik willen bezorgen".
In deze tijd komen de klanten uit heel Amsterdam en daar buiten, ze komen voor de specialiteiten van van der Laan zoals truffels, de eigen gemaakte - en gerookte worsten, het wild. De meeste klanten doen eens per week boodschappen. Van der Laan vindt dat er meer afstandelijkheid is gekomen : "ik heb in het algemeen heel aardige en heel keurige klanten, maar die aparte types van vroeger zoals de stratemaker met wie je altijd kon lachen of die vriendenclub die een stichting hadden opgericht om dieren te redden, die zie je niet meer".
De gesprekken in de winkel gaan nu vaak over hoe het eten van vlees toch milieuvriendelijk en diervriendelijk kan zijn. Wat gebleven is; de klanten mogen altijd hun verhaal doen, daar wordt de tijd voor genomen, al komen ze iedere dag. Erica Visser - die in 1964 in de Valeriusstraat kwam wonen - is een van de oude klanten die al bij de vader van Cor van der Laan kocht. "Het was een winkel waar ze uitstekende kwaliteit vlees verkochten, waar je goede adviezen kreeg over de bereiding en waar een prettige , opgewekte sfeer heerste. Het was een echte buurtwinkel, mensen raakten met elkaar in gesprek terwijl ze op hun beurt wachtten. Ik was klant van de oude van der Laan, later werd de winkel overgenomen door zijn zoon, toen die trouwde ging zijn vrouw ook meewerken en op een gegeven moment stond dan het kind in de box in de winkel" . Erica herinnert zich dat de winkel verhuisde naar de Zijlstraat - in 1994 vertrok de winkel uit de Koninginneweg omdat de koelingsmotoren te veel geluidsoverlast gaven en in de Zijlstraat was een kelder voor de motoren - en toen kwam zij minder vaak in de winkel. Nu woont ze al enige jaren in een heel andere buurt "maar als ik echt lekker Texels lamsvlees wil, ga ik naar van der Laan ".
