David Djir
AM - Anika van de Water
Zijn vader was met een haringkar al in de jaren ’30 op straat bezig. Het ging van vader op zoon.
Onlangs zei Inge dat het mooi is geweest. Han werkt nu heel weinig in de winkel en loopt krom. Maar zijn mes, net zo oud, is nog scherp: ‘Vakmanschap oblige’.
De klanten van de ‘HARING SHOP zijn voornamelijk ouderen, maar er komen ook jongeren bij. En daarnaast komen er mensen van alle plekken: Van Berlijn tot Zürich, van Turkije tot … Algerije, waar ik vandaan kom.
“Jullie eten geen kamelen, wel dadels, maar haring..?”
“Integratie heet dat, hè!”, zeg ik.
Naast de haring is er ook veel te zien in de winkel: artikelen, portretten, foto’s, beelden… Op deze manier worden alledaagse onderwerpen in de winkel aangeboden. Van Johan Cruijff tot André Hazes, van wielrennen tot motorraces. Zo krijg je bij je haring altijd leuke praatjes: sociaal, cultureel, intellectueel, politiek, muziek, sport en andere onderwerpen. Alles komt op het menu.
“Een ontmoetingsplek? Nee. Een praatje, net als in de kroeg, maar met een haring!”
Han is al 50 jaar met haring bezig, een gouden huwelijk. Binnenkort gaan ze weg en daarmee verdwijnt een begrip in zuid.