Nog een Gawwer!

Behalve goede klant was Appie Wijnberg ook een goede vriend. Wanneer één van ons in de ‘sjiwwenieje’ (moeilijkheden) zat, kwam de ander net binnenzetten. Alsof de duvel er mee speelde. 

Zo kreeg ik middenin de voorbereiding van de sinterklaasdrukte een ziekmelding van de ‘casserollier’ (schoonmaker, manusje van alles). Wie komt dan de bakkerij in? Appie met zijn vrouw Branca. Ik had geen tijd om hem te woord te staan. Appie nam dat niet en gaf me een grote mond. Ik bood mijn excuses aan en vertelde wat er aan de hand was.

Vijf minuten later ging Appie naar boven (waar het toilet en de kleedruimte waren) en kwam 10 minuten later in bakkerijkleding weer naar beneden. Branca ging alleen naar huis. Mijn gabbertje is mij blijven helpen, als manusje van alles tot na de sint. Van ’s morgens 7 uur tot laat in de avond hebben wij ons te pletter gewerkt om alle klanten van banketletters te voorzien. Appie had een stoffenwinkel in Purmerend en was binnen een paar uur omgeturnd tot casserollier, platenpoetser, ovennist enz. enz. Hij was als Haarlemmerolie, overal voor geschikt.

Iedereen in mijn bakkerijtje kreeg natuurlijk ook een sinterklaaspakket mee naar huis, Appie ook. Toen ik hem ook een gevulde enveloppe wilde geven werd hij vreselijk kwaad. Na zijn woorden: ‘Ben ik nou JA een gawwer of ben ik nou NEE een gawwer’, stopte ik de envelop maar gauw weer weg.

Dit verhaal is overgenomen uit: Herinneringen van Dave Verdooner, de Bolletjesbakker.